Podcast: Sorry voor mijn broertje | review

Dat ik verzot ben op podcasts, dat weten de meeste onder jullie hier wel al. En dat ik graag mijn favoriete podcasts met jou deel, dat staat ook als een paal boven water. Dus toen ik eerder dit jaar naar de podcast “Sorry voor mijn broertje” luisterde, was ik zo onder de indruk dat een uitgebreidere review niet kon ontbreken.

Podcastrecensie – Sorry voor mijn broertje

Ik ontdekte de podcast Sorry voor mijn broertje eerder per toeval. Namelijk toen ik op het internet aan het snuisteren was op zoek naar wat podcastinspiratie. Op basis van de korte inhoud die ik kon lezen, was ik meteen verkocht. Want in deze podcast gaan de makers op zoek naar antwoorden op een aantal prangende maatschappelijke vragen. Thema’s zoals oorlog, vluchtelingen, integratie en opvoeding komen allemaal aan bod. Maar zonder veroordelend te zijn! Kortom een podcast die me absoluut kon bekoren! En dus was de podcast Sorry voor mijn broertje er een waar ik graag een wat uitgebreidere review over wou schrijven.

Sorry voor mijn broertje – korte inhoud

De Afghaanse broers Nahib en Nabil vluchten op jonge leeftijd samen met hun ouders en zus via Pakistan naar Nederland. Die tocht verloopt niet zonder slag of stoot. En op een gegeven moment wordt de familie voor vrij lange tijd zelfs gescheiden. Uiteindelijk worden ze herenigd in Nederland. En bouwen ze daar een nieuw leven op, ver weg van de oorlog in Afghanistan.

Maar daar waar Nahib, de oudste broer, er in slaagt om zich te integreren in de Nederlandse maatschappij en zich zelfs opwerkt tot hulpverlener met een diploma, duikt Nabil de criminaliteit in. En belandt hij uiteindelijk zelfs in de jeugdgevangenis.

Aan de hand van gesprekken met onder meer Nahib, Nabil en hun zus proberen de podcastmakers te achterhalen wat nu precies bepaalt waarom de ene broer een toonbeeld van zijn generatie wordt. En de andere een schrikbeeld. Wat maakt dat de ene kiest voor een opleiding en een wettelijke manier om geld te verdienen? En de andere het criminele pad opgaat?

Wat ik van de podcast Sorry voor mijn broertje vond (review)

De podcast is op een erg professionele manier door Sjoerd Litjens en Jan Paul de Bondt gemaakt. En dat hoor je goed. Technische storingen zijn onbestaande. En de interviews worden op een fijne manier aan elkaar gepraat. Zonder op enig moment veroordelend te zijn.

Door in de tijd terug te gaan en ook de vlucht uit Afghanistan in kaart te brengen nemen de makers je echt helemaal mee in het verhaal. Alles start namelijk met de arrestatie van Nabil. Maar daarna keer je aan de hand van gesprekken met Nahib en de oudere zus terug in de tijd. En krijg je als luisteraar te horen hoe moeilijk die tocht was. Maar ook hoe de integratie in de Nederlandse maatschappij niet van een leien dakje verliep.

Door met Nabil zelf te praten, proberen de makers te achterhalen wat er in het hoofd van een jeugdcrimineel omgaat. En hoe hij bijvoorbeeld zijn tijd in jeugdgevangenis ervaart. De gesprekken met Nahib en hun zus geven dan weer een unieke inkijk in de impact die een jeugdcrimineel heeft op de rest van de familie. Maar ook hoe ze als familie elkaar blijven steunen.

De hoofdvraag – waarom de ene broer voor het rechte pad kiest en de andere niet – wordt niet echt beantwoord. Maar na het beluisteren van de podcast denk ik ook niet dat hier een eenduidig antwoord op bestaat. Wat wel heel duidelijk is, is dat opvoeding en familie slechts gedeeltelijk een rol spelen. Want beide broers kregen evenveel kansen en liefde van thuis uit mee.

Er komen dus verschillende maatschappelijke thema’s aan bod. En je krijgt dankzij de gesprekken een unieke inkijk in het leven van de verschillende betrokkenen. Elke aflevering is goed opgebouwd, waardoor je honger krijgt naar de volgende. Kortom, een absolute aanrader voor iedereen die dergelijke maatschappelijke thema’s boeiend vindt.

Ik beluisterde deze podcast via Spotify.