Lopen op hartslag #2

Volgend op mijn conditietest stelde mijn personal trainer een specifiek loopschema voor me op. Eentje waarbij ik hoofdzakelijk mijn aerobe drempel ga trainen. Want uit die conditietest bleek dat die niet optimaal is. Maar je aerobe drempel trainen, dat betekent lopen op hartslag. Hoe me dat de afgelopen acht weken beviel, dat lees je in onderstaande blogpost.

Lopen op hartslag – een stand van zaken na 8 weken

Intussen ben ik al een tijdje aan het hardlopen op hartslag. De afgelopen 8 weken stonden er wekelijks drie trainingen op het programma. Eentje aan een iets hogere hartslagzone, maar dan een kortere afstand. En twee aan een lagere hartslagzone. Met een middellange en dan een lange afstand.

Zoals jullie konden lezen, verliep dat lopen op hartslag die eerste paar keren niet van een leien dakje. Maar na een poosje raakte ik er gewoon aan. En nu, na zowat 8 weken op hartslag te hebben gelopen, kan ik zeggen dat ik vrij goed weet welk tempo ik moet aanhouden om mijn hartslag niet de hoogte te laten ingaan.

Verhoogde VO2-Max

Al spelen externe factoren ook nog wel steeds een rol hoor. Want tegenwind blijft ervoor zorgen dat mijn hartslag wat hoger ligt dan anders. Net als vermoeidheid. Iets wat ik trouwens heel fascinerend vond om te zien. Hoe hard slaap en uitgerust zijn een rol spelen en een effect hebben op je lichaam. En hoe zich dat vrijwel meteen uitte in mijn hartslag.

Naast het vinden van mijn tempo merkte ik de afgelopen 8 weken ook wel heel wat vooruitgang. Om te beginnen in mijn VO2-Max. Die is de afgelopen weken omhoog gegaan. Wat een indicatie is dat mijn conditie er toch echt wel beter op geworden is. Momenteel is hij eventjes aan het stagneren. Maar daar probeer ik me niet blind op te staren. Want het is uiteindelijk ook maar een cijfer.

Snellere tijd voor dezelfde afstand

Een andere indicator die aantoont dat mijn conditie er op vooruit aan het gaan is, is de tijd die ik over een afstand doe. Doordat ik regelmatig dezelfde afstand afleg kan ik mijn snelheid vergelijken. En dus merkte ik de afgelopen weken dat ik sneller begin te lopen over dezelfde afstand. Zonder dat mijn hartslag de hoogte ingaat. Wat uiteraard super is!

Daarnaast merk ik ook dat mijn lichaam op zich sterker aan het worden is. De allereerste keer dat ik bijvoorbeeld 10km ging hardlopen, deed nadien zowat alles wel wat pijn. Maar de week erop ging het al vlotter. En de week daarop deed ik er nog een paar kilometer bij en gingen die oorspronkelijke 10 bijna als vanzelf.

Uiteraard speelt ook het mentale aspect hier een grote rol. Want er zijn mentaal wat drempels die ik moet overwinnen. Zoals bijvoorbeeld die afstand van 10km. Maar ook die van 15km was een drempel waar ik in mijn hoofd even moest over wippen. Maar alles bij elkaar genomen gaat het lopen op hartslag na 8 weken dus erg goed! Zo goed zelfs dat ik er echt van aan het genieten ben. En ik stiekem natuurlijk hoop op nog meer vooruitgang!

Loop jij op hartslag? Heb je dat in het verleden al eens gedaan? Wat vond jij daar makkelijk of moeilijk aan?