5 beelden, 5 dingen #12
Eind 2021 besloot ik om de rubriek 5 beelden, 5 dingen eens goed af te stoffen en nieuw leven in te blazen. Want ik vind dat zo een fijne rubriek om te maken en te lezen. Dus aan het begin van de maand maart bladerde ik met plezier door de foto’s van februari. Om er vervolgens vijf te selecteren.
5 beelden, 5 dingen #12
Ik fotografeerde in februari niet zo veel en zo vaak als ik eigenlijk wou. Deels omdat het weer zich er niet altijd toe leende om buiten op stap te gaan. Maar veel vaker nog doordat ik in mijn hoofd worstelde met het concept van de perfecte foto, doordat mijn drang naar controle het op een aantal vlakken stevig overnam. Gevolg: ik legde mezelf immens veel druk op. En liet het fotograferen liever voor wat het was als ik dan toch geen perfecte foto kon maken die ik dan kon delen op sociale media.
Intussen heb ik de knop al wat omgedraaid en ben ik opnieuw meer foto’s aan het nemen. Want ze hoeven uiteraard niet allemaal perfect te zijn. Zelfs niet om ze te kunnen delen op sociale media. Al doe ik dat laatste nog steeds niet zo vaak als ik zelf zou willen. Maar goed, Rome was ook niet op één dag gebouwd. Dus we komen er wel, met tijd, geduld en veel boterhammen 😉 .
1. Ieder jaar vieren ze bij Tuur op school de week voor de krokusvakantie carnaval. Met elke dag een ander thema. Op maandag mochten ze allemaal een gekke hoed aantrekken. En dus besloot Tuur om de carnavalsmuts die hij een paar jaar terug van zijn peter kreeg nog eens op te zetten.
2. Op regelmatige basis brengt het lief onverwacht bloemen mee naar huis. Iets waar ik iedere keer opnieuw blij van word. Want ze fleuren ons huis enorm op. En ik vind het ook gewoon ongelooflijk lief.
3. De afgelopen weken ging ik ook terug meer hardlopen. En hervond ik daar plezier in. Het deed me ook telkens deugd om op die manier ook wat extra buitenlucht op te snuiven. Dus iets om zeker ook in de toekomst wat vaker te doen. Het schema dat ik volgde, daar komt trouwens nog een uitgebreide blogpost over online.
4. In de buurt van het lief zijn werk is er een geweldig goeie bakkerij. Waar ze niet alleen enorm lekkere broodjes verkopen. Maar ook glutenvrije macarons. En dus gebeurt het wel al eens dat het lief er voor mij meebrengt. Die met salted caramel zijn to die for 😉 .
5. Dit jaar nam ik tijdens de krokusvakantie vakantie en trok ik er regelmatig op uit met Tuur. Zo deden we regelmatig van Krokuskriebels. Een initatief van de Gezinsbond waarbij musea zich specifiek op kinderen richtten, onder meer door specifieke zoektochten. We trokken onder andere richting Gent voor een bezoek aan Het Huis van Alijn. En deden nadien ook nog een geluidenzoektocht in de stad. Waarbij gekke bekken trekken in het graffitistraatje uiteraard niet kon ontbreken op ons programma.
13 Comments
Kelly
Herkenbaar wat je schrijft over foto’s nemen.
Leuke plaatjes uit het alledaagse leven: soms moet het niet meer dan dat zijn. 🙂
Evi
Echt he! Moet mezelf daar gewoon soms aan herinneren 🙂
Irene
Ik heb dat ook soms, weken dat ik enorm weinig foto’s neem omdat alles precies te stom lijkt om een foto van te nemen of dat ik ook denk dat het een mooie foto moet zijn.
Die macarons zien er lekker uit! Zo lief ook dat je lief je soms macarons en bloemen meebrengt!
Evi
Ze waren ook enorm lekker 🙂 En ja he, ik vind dat ook ongelooflijk lief van hem!
Flavie
Mmmm macarons!
Evi
🙂
Mieke Reynaert
Wat heb jij een leuk lief! Macarons en bloemen, topcombo ;-). Ik moet ook dringend wat meer foto’s maken.
fieke
Zo lief, die bloemen! En die macarons zien er ook wel geweldig lekker uit :-).
Juliette ging met de grootouders ook op stap met de Krokuskriebels. Leuk initiatief!
Hier betrap ik mezelf er de laatste tijd op dat ik veel dagen gewoon géén foto’s neem. Soms geniet ik van het moment, maar achteraf heb ik ook soms wel spijt dat ik geen foto’s heb gemaakt.
Evi
Heel herkenbaar wat je schrijft over genieten van het moment en achteraf wel spijt hebben dat je geen foto’s hebt. Ik probeer er terug wat meer te nemen en tegelijkertijd ook echt wel nog steeds te genieten van het moment 🙂
Anne
Stelling: je zal die perfecte foto nooit maken zonder eerst die imperfecte foto’s te maken.
Anders verwoord, naar mijn eigen ervaring: oefen in het “saaie”* België met landschapsfoto’s maken, zodat je die fantastische foto’s kan maken als je op een spectaculaire plek bent.
*België is trouwens helemaal niet saai qua landschappen 🙂
Evi
Thx! En idd, die instelling probeer ik nu vooral in mijn hoofd te houden. Volg je trouwens helemaal hoor, België is helemaal niet saai qua landschappen (en andere dingen)!
Goofball
oh ik ben je tegenpool wb het fotograferen. Ik trek en trek en trek. Van elke onbenullige gebeurtenis heb ik wel 100 foto’s. Bij mij moet die perfecte foto per toeval in de massa zitten en hoe meer hoe beter de kans dat er wel eens een goeie bijzit. Maar ik vind het zalige bezigheid om door foto’s te scrollen en het is doorgaans mijn inspiratiebron om te bloggen van “oh ja, die wandeling was ook tof, daar heb ik ngo niets over geschreven”
Evi
🙂 Ik zou dat inderdaad ook beter doen. Maar ik maak vooruitgang en ben het idee van de perfecte foto al wat aan het loslaten!